Istnieje coś takiego jak podatek od czynności cywilno-prawnych. Ciąży on na tych osobach, które zawarły pożyczkę. Pozostaje jednak wątpliwe kto płaci podatek. Zasada jest taka, że opłaca go osoba pożyczająca pieniądze od innej osoby fizycznej.
Sprzedający czy kupujący, kto zapłaci?
Podatek od czynności cywilnoprawnych w skrócie PCC to obowiązek. Jednocześnie obowiązkiem jest opłacenie go przez jedną ze stron umowy. Zazwyczaj tę przyjemność ma osoba kupująca, w przypadku pożyczki pożyczkobiorca, który jest stroną umowy. Jeżeli ma się do czynienia z darowizną, w takiej sytuacji podatek opłaca ta osoba, która została obdarowana. Warto wiedzieć, że w przypadku pożyczki istnieje kilka elementów do zapamiętania. Przede wszystkim z podatkiem PCC spotkać się można w przypadku prywatnych pożyczek albo pożyczek rodzinnych. Pożyczki w parabankach, instytucjach pozabankowych, przez Internet nie są związane z tym podatkiem i nie trzeba rozważać kto i kiedy ma go zapłacić.
Oplata podatku od pożyczki
Konieczne jest dodanie kilku słów w kwestii pożyczki rodzinnej. Podatek od niej płacony jest w momencie, kiedy przekroczy ona 9637 zł. Jeśli pożyczona suma jest mniejsza, wówczas nie zachodzi zobowiązanie podatkowe. Jednocześnie z podatku PCC w przypadku pożyczki rodzinnej są zwolnione określone osoby, wśród których znajdują się: małżonkowie, wstępni, zstępni, zięć, pasierb, macocha, ojczym oraz teściowie.
Deklaracja podatkowa
Obowiązek zapłacenia podatku nakłada na podatnika konieczność złożenia deklaracji podatkowej. Jest to konieczne do wykonania w terminie 14 dni od momentu podpisania umowy pożyczki albo umowy kupna. Odpowiednim formularzem jest formularz PCC-3, który można pobrać ze strony internetowej. W czasie złożenia deklaracji i w tym samym terminie, tj. dwóch tygodni konieczne jest uiszczenie podatku, który w przypadku pożyczki wynosi 2% jej wartości. Nie należy unikać obowiązku poinformowania urzędu o zaistniałej sytuacji, ponieważ jeśli się tego zaniecha, wówczas do zapłaty będzie wielokrotność stawki podstawowej.